Severance (Ayrışma) dizisinin konusu kısaca şöyle: İş hayat dengesinin çalışanlar tarafından kurulamadığını, insanların iş verimliliğinin özel hayatları yüzünden, özel hayatlarının ise iş hayatı yüzünden kötü etkilendigini anlayan tekno sermaye çalışanların beynine yerleştirdikleri ciple iş ve özel hayatlarını ikiye ayırmaktadır. Çalışan işi işte bırakmaktadır bir nevi insanın çalışma hayatının robotlaşması istenmektedir. Daha fazla spoiler vermeden asıl konumuza geçebiliriz

İnsan psikolojik biyolojik ve sosyal bir varlıktır ve öngörülebilir davranışlarda bulunmayabilir bu durum iş hayatının rasyonel yapısına aykırıdır. Yıllardır işletme dünyası bu sorunu çözmeye çalışmaktadır.

İş hayat dengesini kurmak hem çalışan için hem de çalışanlardan verim almak isteyen işveren için yönetim bağlamında kolay değildir. İK bu durumu kolaylaştırmak için ne gibi uygulamalar geliştiriyor? Uygulamalar ne kadar başarılı?

Dizideki oyuncu işinin anlamsız olduğunu bildirerek işten ayrılmaya çalışıyor. İşimize verdiğimiz anlam ve önem performansı kuşkusuz etkiliyor, anlamsızlık ve değersizlik işten ayrılmanın en önemli sebeplerinden. Boş bir arsaya duvar örmek anlamlı değildir ama o arsaya yapılacak okul için duvar örmek anlamlı bir iştir. İK çalışanların yaptıkları işlerin anlamlandırılmasında ne kadar başarılı? İş anlamlandırıldığında performans artıyor mu? Bu sorulara cevap İK’ dan beklenmeli

Örgütsel psikoloji çalışma hayatının ayrılmaz parçası, bu alanda uzmanlaşmayan sadece çalışanı maliyet olarak gören, çalışanların iş hayat dengesine önem vermeyen İK yönetiminde işletmeler zamanla sürdürülebilirliklerini kaybediyor maalesef bu yüzden daha stratejik ve bilimsel düşünen İK lara ihtiyaç var.

Son yılların en iyi dizilerinden biri olan Succession üzerinden işletme yönetimi ve tâbi ki yönetimin en önemli bileşenlerinden olan “denetim” üzerine bir yazı yazmak istedim.
Dizi bir ailenin yönetiminde olan medya imparatorluğunda yaşanan yönetim krizi üzerine kara mizah tarzında ailenin birbirleriyle ve çevresel parametrelerle olan kaotik ilişkilerini anlatıyor. Dizinin ilham aldığı film ise son yüzyılın en iyi filmlerinden biri olarak kabul edilen ” Citizen Kane” filmi.

Dizinin bize anlatmak istediklerine gelirsek:

– Tek adam yönetiminde kimse aykırı cümleler kuramaz, herkes sinizmin pençesindedir
-Tek ses analitik ve eleştirel düşünceyi öldürür. 2008 krizinde batan firma Lehman Brothers, BlackBerry firmalarının batış hikayesi benzerdir
– Yönetim güvenilir insanlara yetki vermektir. Hiçbir yönetici Superman değildir.
– Aile firması isen ailenin fertlerini küçük yaşlardan itibaren eğitmen gerekir ki zamanı geldiğinde kime şirketi devredecegini bilebilirsin.
– Günümüz dünyasında hissedarları memnun etmek finansı da kontrol etmek anlamına gelir. Halka açıklık çoğunluk hisselerini kapsarsa anca demokratik yönetimden bahsedebiliriz. Sermaye tabana yayılmadığı sürece denetim eksik olacaktır.
– İşletmende hiçbir olumsuzluk örtbas edilmemelidir. Örtbas edilen her durum zamanla kartopu misali büyüyerek karşına çığ olarak geri döner.
– İç kontrol mekanizması öyle değerlidir ki kartopuna dönüşmeden tüm karları eritir. Çığı önlemek istiyorsan şirketinde kuvvetli bir iç kontrol mekanizman olmalı. ( bkz Koç Ford suistimal skandalı)
– Strateji kısa vadeli planlar değildir. Strateji bir bütündür ve bu bütünde herkes aynı yönde hareket etmelidir.
– Skandallar ortaya çıktığında gerçek liderler kimsede suç arayıp günah keçisi ilan etmez
Hatayı kabul edip düzeltmeye çalışmak erdemdir. Savaş paydaşlara karşı değil rakiplere karşı verilir ( Johnson & Johnson skandalı)
– Denetim koltuk veya oda değildir. Şirketin sürdürülebilirliğinin merkezidir. Denetim senin dış dünyaya karşı kurduğun savunma hattıdır. Hattın ne kadar sağlamsa o kadar güçlü olursun

Succession dizisini izlerken belki siz de benim görmediklerimi görüp eklerseniz sevinirim.