Erol Taşdelen

Yalnız bir şube müdürü

Bankacılıkta saha komutanı Şube Müdürleridir. Ne müşteriye, ne bölgeye ne de Genel Müdürlüğe yaranabilirler. Öfkelerini içine atarlar. Sahada olmayan insanların söyledikleri kalpleri yaralar ama yine de yutkunurlar. İşte sahanın Yalnız Kurtları : Şube Müdürleri

Yayınlanma:

5 yıl önce

29/10/2020

Yazan:

Erol Taşdelen

Şubede yönetici siz olduğunuz için özel sorunlarınızı personeliniz ile paylaşamazsınız.
Türk insan tipi istismara açıktır çünkü bunu yaptığınızda bir de bakarsınız etkinliğiniz gitmiş. İster istemez ilişkileri seviyeli tutmak zorundasınız.
Sulandıran ve personeli ile Kanka olduklarını iddia eden şube yöneticilerin zaman ile şube içinde iş yaptıramama gibi bir sorunla yüzleşir. Şube müdürleri aslında yalnız insanlardır. Neden mi ?
Yalnızdır çünkü;
Eve gittiğinizde eşinizin gözünde akşama kadar odanızda oturmuş gelen müşteriler ile çay kahve içerken sohbet etmişinizdir. Gün içinde müşteriye gitmiş orada da sohbetler etmişsinizdir. Bu ev işlerinin yanında yorulma için gerekçe olamaz gözlerinde.
Yalnızdır çünkü;
Bölge Müdürü, Bölge Satış ekibi günde 3-4 defa telefon açmış sizin günlük planlarınızı alt üst etmiş kendi önceliklerini size dayatmıştır bile. İstediğiniz kadar personeliniz ile haftalık günlük plan yapın bölgeden gelen telefon, mail, WhatsApp mesajları belli olmadan hareket edemez hale gelmişsiniz.
Yalnız çünkü;
Genel Müdür ve GMY’ler performans toplantıları için bilenmiştir karşınızdadır. Şube bilançoları üzerinden geçerken yediğiniz laflarda yalnızsınızdır. Size her gün akıl vermeye kalkan Bölge Müdürü, Bölge Satış Müdürleri iki büklüm kabuklarına çekilmiştir bu ortamda kendinizi yem gibi atılmış hissederdiniz, şubeniz lokasyon analizi yapmadan genel müdürlük ve bölge stratejisinin yanlış sonuçlarını savunmaya çalışırsınız
Yalnızdır çünkü;
Kimseye yaranamazsınız, her gün selam veren ayak üstü iki laf ettiğiniz şube yanındaki esnaf kredisi onaylanmadı diye selamı kesmiştir. Takibe düşen karşı esnafın suçlu sizmişsiniz gibi düşmanca bakışlarını üzerinizde hissedersiniz.
Yalnızdır çünkü;
Kendi ekibinizi kuramazsınız, bölge ve Genel Müdürlük kimi gönderdi ise onunla çalışırsınız, sadece bu arkadaşların eksik yönlerini tespit dip geliştirmek için çabalarsınız. Bu yanlış personel deme şansınız bile yoktur. Tersi de mümkün. Bu yetkisizliği son bankamda çıkarılan bir personelin “çıkarılmasın” diye uğraşmama rağmen hiç etkisinin olmamasında yaşayarak öğrendim. Ağalar personel için karar verir haberiniz olmaz. Mantıklı açıklamayı kendileri de yapamaz. Öyle ya alttaki % 10 gidecektir bir defa.
Yalnızdır çünkü;
Çalıştığınız lokasyonu seçemezsiniz. Genel Müdürlük nereye atar ise orada çalışırsınız. Son yıllarda bölge dışı tayınlar arttı bunun mantığını hala anlamış değilim. Şubeler için yerel hafıza çok önemlidir. Her kriz döneminde firmalar dökülür 5 yıl sonra farklı isim ve ortaklık yapısı ile karşınıza çıkar o bölgeden olmayan ekibin bu tür firmaların geçmişini yakalaması mümkün değildir. Bunu yapsa bile iş işten geçmiştir. İstanbul’da çalışırken birden bire kendinizi Çorum’da, Van’da, Muğla’da bulabilirsiniz. Yeni bir İl’e alışmak bile 1 yıl sürer, bu kadar dinamik bir sektörde süre kıymetlidir. Derdinizi anlatamazsınız. Çocuklarınızın okulu varmış, eşinizi tayını hemen çıkmazmış, baktığınız tedavisi süren anneniz varmış, umurlarında olmadan, size tayın yazısı bile gelmeden telefondan ”Pazartesi başlıyorsun” derler. Son tayınımda Trakya Bölge müdürü telefon açıp Uşak’a gidiyorsun dedikten sonra ( iç dünyasında nasıl bir dert oldu ise ), içinde kalan cümleleri sıraladı : “Zaten bende çok maaş alıyordun”, “maaş zammını o nedenle az tuttuk” vs vs. Nezaketen, “Ne saçmalıyorsun” bile deme gereği duymadım.
Listeyi uzatmak mümkün. İşimiz büyük kısmını şube müdürü olarak İstanbul, Trakya ve Anadolu’da çalışmış biri olarak şunu rahatlıkla söyleyebiliyorum. Şube Müdürleri “yalnız kurtlardır”. Yaşadıkları ve hissettikleri içlerinde saklıdır ve kişiye özeldir. Tek dirençleri çevresinde oluşturdukları arkadaş çemberi ve aileleridir. Çevrenizde Bankacı arkadaşlarınız var ise onlara iyi davranın zira onları hayata bağlayan sizlersiniz.
Tabi her işte olduğu gibi Bankacılıkta da kişiliği oturmamış, “koltuk hırsı” olan bunu da “kariyer” gibi bir kavram ile makyajlayanlar vardır. Bu tür şube müdürleri konu dışımızdır. Zira o yapıdaki şube müdürleri kendilerinin Zombileştiğinin bile farkında değildir. Bu zihniyetteki ruh hali Machiavelli’nin “Prens” kitabındaki hükümdarın amacına ulaşmak için yapması gerekenleri izah ederken kullandığı “ahlak dışı” tezlerine benzemektedir. Machiavilli zihniyet tarih de mi kaldı sandınız. Yüksek ses tonunda, hakaret ve aşağılama dolu cümleler ile konuşma bunlardan çıkar. Amaç bellidir, o koltuğa ulaşılacak bunu engelleyen ne var ise yapılacak. Personeli ezmek mi, kişileştirmek mi, üst yönetime yalakalık mı, üstüne mesai dışı maddi / manevi jestler mi her türlü yol mubahtır ve sektörü de bu tür yaratıklar kirletti zaten. “Amaca ulaşmak için her araç meşrudur” zihniyetinde olanları rezilliklerini da yazmaya devam edeceğiz.

Erol TAŞDELEN
[email protected]

Görüntülenme: 18742

Bunları da yaz kardeşim

Yerli Özel ve Yabancı Bankalar ektiğini biçiyor

Okumaya devam et

BANKA HABERLERİ

Türkiye’de Kredi Kartı Borç Krizi Derinleşiyor

Yayınlanma:

9 saat önce

18/07/2025

Yazan:

Erol Taşdelen

2025’in İlk Yarısında 1 Milyon Kişi Takibe Düştü!

Türkiye’de bireysel kredi kartı kullanımı her geçen gün artarken, bu borçların geri ödenmesinde yaşanan sorunlar ekonominin kırılgan noktalarından biri haline geliyor. 2025 yılının ilk yarısına ait veriler, bireysel borçluluk krizinin giderek derinleştiğini ortaya koyuyor.

Kredi Kartı Borcu 2 Trilyon TL’yi Aştı

Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu (BDDK) ve Türkiye Bankalar Birliği Risk Merkezi verilerine göre, 2025 yılı başından itibaren bireysel kredi kartı borçları 2,068 trilyon TL seviyesine ulaştı. Bu rakam, geçen yıla göre %15,2’lik bir artış anlamına geliyor.

Yalnızca kredi kartları değil, ihtiyaç kredileri de dahil edildiğinde bireysel borç yükü daha da ağırlaşıyor. Bu durum, Türkiye’de tüketici finansmanına olan bağımlılığın ne denli yüksek olduğunu gösteriyor.

Takipteki Borçlar 95 Milyar TL’yi buldu

Kredi kartı borçlarının 95 milyar TL’lik kısmı ise yasal takibe alınmış durumda. Bu, toplam kart borcunun yaklaşık %4’üne denk geliyor. Takibe düşen borçlar genellikle üç dönem üst üste asgari ödeme yapılmaması sonucu kartın kullanım dışı bırakılması ve haciz süreçlerinin başlamasıyla gündeme geliyor.

Resim

2025’te Takibe Düşen Kişi Sayısı 1 Milyonu Aştı

Risk Merkezi’nin yayımladığı verilere göre:

Şubat 2025’te sadece kredi kartı borcunu ödeyemeyen 167.163 kişi yasal takibe alındı.
Aynı dönemde bireysel kredi borcunu ödeyemeyen kişi sayısı 149.924 oldu.
Ocak-Mayıs 2025 döneminde toplamda 1.039.000 kişi, bireysel kredi veya kart borcunu ödeyemediği için yasal takibe düştü.

Bu rakam, son yılların en yüksek seviyesi olarak kayıtlara geçti. Özellikle asgari ücretli ve orta gelir grubundaki tüketicilerin artan faiz ve enflasyon karşısında ödeme güçlüğü yaşadığı belirtiliyor.

Borç Sarmalından Çıkış Mümkün mü?

Ekonomistler, borçlu bireylerin ödeme yapamadığı durumlarda ilk adım olarak banka ile iletişime geçerek yapılandırma seçeneklerini değerlendirmesi gerektiğini belirtiyor. BDDK’nın son düzenlemeleri, kredi kartı ve ihtiyaç kredilerinde yapılandırma süresini bazı durumlarda 36 aya kadar uzatabiliyor.

Ancak bu yapılandırmaların, gelir artışı olmadan uzun vadede çözüm sunamayacağı ve borçluluğu sadece ötelediği görüşü de ağırlık kazanıyor.

Uyarılar

Türkiye’de hanehalkının borçluluk oranı artarken, kredi kartı borçları ödeme krizine dönüşmüş durumda. Bu kriz;

Haciz,
Kredi notu düşüşü,
Yeni kredi kullanımına engel gibi çok sayıda riski beraberinde getiriyor.

Borçlarını ödeyemeyen tüketiciler için daha kalıcı çözümler; gelir artırıcı politikalar, borç yönetimi eğitimleri ve kamusal farkındalık kampanyalarıyla desteklenmeli.

Görüntülenme: 8897

Okumaya devam et

Erol Taşdelen

Polonya Reform Yaptı, Türkiye Bekledi

Yayınlanma:

13 saat önce

18/07/2025

Yazan:

Erol Taşdelen

1990’larda benzer sosyo-ekonomik sorunlarla karşı karşıya olan iki ülke: Türkiye ve Polonya. Biri sosyalist planlı ekonomiden serbest piyasa ekonomisine geçerken, diğeri kronik enflasyon, siyasi istikrarsızlık ve dış borç sorunlarıyla boğuşuyordu. Bugün ise 37 milyon nüfuslu Polonya, kişi başı gelirini hızla artırmış, AB içinde güvenli yatırım limanı haline gelmiş durumda. Türkiye ise son 10 yılda büyüme sorunları, yüksek enflasyon ve kur krizleriyle gündemde.

Bu makalede, Polonya’nın ekonomik başarı öyküsü, Türkiye ile karşılaştırmalı olarak 8 temel başlıkta analiz edilim.

1. Reform Zamanlaması ve Kararlılığı

Başlık	Polonya	Türkiye
Reform Başlangıcı	1990 – Şok Terapi	1980 sonrası kademeli
Hız ve Kararlılık	Hızlı, sistemik dönüşüm	Parça parça ve geri adımlı
Sonuç	Serbest piyasa yapısı tam oturdu	Yapısal reformlar sürekli ertelendi

Yorum: Polonya, halk nezdinde kısa vadeli acılar pahasına uzun vadeli kazançlara odaklanırken; Türkiye siyasi maliyet korkusuyla reformları hep öteledi.

2. AB Üyeliği ve Kurumsal Uyum

Başlık	Polonya	Türkiye
AB Üyeliği	2004 – Tam Üye	1999 – Aday Ülke
Fon Kullanımı	~150 milyar € AB fonu aldı	Katılım öncesi fonlara sınırlı erişim
Kurumsal Uyum	Hızlı ve kapsamlı	Yavaş ve çoğu başlıkta dondu

Yorum: Polonya, AB üyeliğini sadece ekonomik değil, kurumsal bir sıçrama tahtası olarak kullandı. Türkiye ise bu fırsatı jeopolitik krizler ve iç siyaset nedeniyle değerlendiremedi.

3. Sanayileşme ve İhracat Modeli

Başlık	Polonya	Türkiye
Sanayi Profili	Yüksek katma değerli üretim (otomotiv, makine)	Orta-düşük teknoloji ağırlıklı (tekstil, gıda)
İhracat Pazarları	%70 AB ülkeleri	%50 AB, Ortadoğu ve Afrika ağırlıklı
Tedarik Zinciri	Almanya’ya entegre	Gümrük Birliği’ne rağmen kopuk yapı

Yorum: Polonya, Almanya’nın üretim üssü olurken; Türkiye daha bağımsız ama kırılgan ve düşük marjlı sektörlere sıkıştı.

4. Makroekonomik İstikrar

Başlık	Polonya	Türkiye
Enflasyon (2024)	%6	%70+
Para Politikası	Bağımsız ve sıkı	Siyasi müdahaleye açık
Kamu Borcu / GSYİH	%50 civarı	%40 civarı ancak riskli faizle çevriliyor

Yorum: Polonya’da merkez bankası siyasi müdahaleye kapalıdır. Türkiye’de ise para politikası bağımsızlığı büyük ölçüde zedelenmiştir.

5. Yatırım Ortamı ve Hukuki Güvence

Başlık	Polonya	Türkiye
Yatırımcı Güveni	Yüksek – AB normları uygulanıyor	Azalan güven – keyfi vergi ve izin uygulamaları
Sözleşme Güvencesi	AB yargısı denetiminde	Yargı bağımsızlığı sorgulanıyor
Yatırım Profili	Uzun vadeli üretim yatırımları	Daha kısa vadeli gayrimenkul ve sıcak para girişleri

Yorum: Polonya, doğrudan yabancı yatırımları sanayiye yönlendirdi. Türkiye’de ise yatırım profili spekülatif ve kırılgan.

6. İşgücü ve Eğitim

Başlık	Polonya	Türkiye
Üniversite Mezunu Oranı	%47	%36
İşgücü Verimliliği	AB ortalamasına yakın	OECD içinde son sıralarda
Sendika-Yönetim Dengesi	Kurumsal	Zayıf ve siyasallaşmış

Yorum: Polonya, genç nüfusunu Avrupa standardında eğitti ve beyin göçünü tersine çevirdi. Türkiye ise beyin göçüyle nitelikli işgücünü kaybediyor.

7. Lojistik ve Altyapı

Başlık	Polonya	Türkiye
AB Altyapı Fonları	Demiryolu, karayolu ve liman yatırımları	AB fonları sınırlı, yatırım önceliği şehir yolları
Konum	Doğu-Batı ticaret köprüsü	Orta Doğu ve Avrupa arası bağlantı noktası
Lojistik Endeksi (2023)	Dünya sıralaması: 23	Dünya sıralaması: 38

Yorum: Polonya, lojistikte AB içinde güçlü konumda. Türkiye ise stratejik konum avantajını yeterince katma değere çeviremedi.

8. Kriz Yönetimi ve Siyasal İstikrar

Başlık	Polonya	Türkiye
2008 Krizi	Resesyona girmeyen tek AB ülkesi	Ağır dış finansman baskısı
Pandemi Sonrası	Hızlı toparlanma	Kur krizi ve negatif reel faiz
Siyasal İstikrar	Görece istikrarlı ve AB normlarına bağlı	Yüksek siyasi belirsizlik ve kutuplaşma

Yorum: Polonya krizleri ekonomik önceliklerle yönetti, Türkiye ise siyasi reflekslerle yönetmek zorunda kaldı.

Genel Değerlendirme

Göstergeler	Polonya (2024)	Türkiye (2024)
Kişi Başı GSYİH (USD, nominal)	~20.000 $	~10.000 $
Enflasyon	%6	%70+
İşsizlik	%5	%9
AB Lojistik Endeksi	23. sıra	38. sıra
Doğrudan Yatırım	İmalat ağırlıklı	Finans ve gayrimenkul ağırlıklı

Türkiye İçin Dersler

Polonya’nın başarısı şansa ya da yalnızca dış yardımlara değil; kararlılık, kurumsallık, hukuki güvenlik ve sanayileşmeye odaklanma gibi rasyonel adımlara dayanmaktadır. Polonya, radikal yapısal reformları, dış destekleri akıllıca kullanması, AB ile entegrasyonu ve üretim gücünü artıran sanayileşme politikaları sayesinde istikrarlı ve kapsayıcı bir büyüme yakaladı.

Türkiye için çıkarılabilecek başlıca dersler:

Yapısal reformları siyasi maliyet korkusu olmadan hayata geçirmek,
AB ile entegrasyonu siyasi değil, kalkınma perspektifinden değerlendirmek,
Bağımsız kurumları yeniden inşa etmek,
Katma değerli sanayi ve nitelikli eğitime odaklanmak,
Finansal istikrarı popülizme feda etmemek.

Görüntülenme: 9775

Okumaya devam et

Erol Taşdelen

Bankalar, Sanayi ve Doğa: Sürdürülebilir Raporlama Zorunlu oldu

Karbon Ayak İzinden Karbon Nötr’e: Şirketler Hazır mı? Sanayi mi? Doğa mı? Artık ikisi bir arada… Sürdürülebilir Kalkınmanın Anahtarı: Yeni Regülasyonlar… Cirosu 1 milyar TL’yi geçen; çalışan sayısı 250’yi aşan; Bilanço Aktif Toplamı 500 milyon TL’yi aşan firma ve kurumlara Sürdürülebilrilik Raporlama Zorululuğuğu geldi…

Yayınlanma:

1 gün önce

17/07/2025

Yazan:

Erol Taşdelen

Sürdürülebilirlik İçin Yeni Dönem Başlıyor: 16 Temmuz 2025 Tarihli Kurul Kararı Ne Anlama Geliyor?

Türkiye’de çevresel, sosyal ve kurumsal sürdürülebilirlik ilkeleri doğrultusunda atılan adımlara bir yenisi daha eklendi. 16 Temmuz 2025 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan Kurul Kararı, şirketlerin sürdürülebilirlik performanslarını daha şeffaf, ölçülebilir ve hesap verebilir hale getirmeye yönelik önemli bir düzenleme içeriyor. Bu karar, yalnızca çevreyle ilgili değil; aynı zamanda şirketlerin sosyal sorumlulukları, yönetişim uygulamaları ve paydaşlarla kurdukları ilişkilere kadar geniş bir çerçeveyi kapsıyor.

Kararın Özeti

Kurul Kararı ile birlikte:

Sürdürülebilirlik raporlama yükümlülüğü genişletildi.
Finansal olmayan bilgiler de yıllık raporlara dahil edilecek.
Çevresel etki analizleri, artık yatırım kararlarında zorunlu olacak.
Kurumsal yönetim ilkeleriyle uyum, düzenli olarak denetlenecek.

Neden Bu Karar Önemli?

Bu karar, Türkiye’nin yeşil ekonomi ve çevresel sosyal yönetişim (ESG) hedefleriyle tam uyumlu. Özellikle Avrupa Birliği’nin Yeşil Mutabakat ve Sınırda Karbon Düzenleme Mekanizması (CBAM) gibi uygulamaları kapsamında, Türk şirketlerinin rekabet gücünü koruması ve ihracatta sürdürülebilirlik engeline takılmaması için bu adımlar kritik.

Kimleri Etkileyecek?

BIST 100’de yer alan büyük şirketler,
Bankalar ve finansal kuruluşlar,
Organize sanayi bölgelerinde faaliyet gösteren üretici firmalar,
Kamu iştirakli şirketler ve enerji sektörü oyuncuları,
İhracat ağırlıklı çalışan tüm firmalar…

Bu kurumlar artık sadece mali performanslarıyla değil, karbon ayak izleri, çalışan hakları, çevresel risk yönetimi ve toplumsal katkılarıyla da ölçülecekler.

Ne Gibi Yükümlülükler Getiriliyor?

Yükümlülük	Açıklama
Sürdürülebilirlik Raporu	Yılda en az 1 kez yayımlanacak, bağımsız denetime tabi
ESG Skorlaması	Ulusal ve uluslararası kriterlere uygun olarak yapılacak
Karbon Ayak İzi Hesaplaması	Doğrudan ve dolaylı emisyonlar kapsam dahilinde olacak
Yönetim Kurulu Sorumluluğu	Raporlamadan doğrudan sorumlu tutulacak
Tedarik Zinciri İzlenebilirliği	Tedarikçiler de raporlama kapsamına alınacak

Regülasyonun Ekonomiye Katkısı

Bu karar, sürdürülebilir kalkınma hedeflerine ulaşmayı kolaylaştırırken, şirketlerin uluslararası finansmana erişimini de artıracak. Özellikle yeşil tahvil ve sürdürülebilirlik odaklı krediler gibi yeni finansman kaynaklarına ulaşmak isteyen firmalar için bu raporlamalar birer referans niteliği taşıyacak.

Sürdürülebilirlik Raporlamasına Tabi Olma Kriterleri (Yıllara Göre)

Raporlama Dönemi	Aktif Toplamı ≥ 500 Milyon TL	Yıllık Net Satış Hasılatı ≥ 1 Milyar TL	Çalışan Sayısı ≥ 250 Kişi	En Az 2 Kriter Sağlanıyor mu?	Raporlamaya Tabi mi?
1/1 – 31/12 2024	Evet	Hayır	Evet	Sağlıyor	Referans yıl
1/1 – 31/12 2025	Evet	Evet	Hayır	Sağlıyor	Referans yıl
1/1 – 31/12 2026	Evet	Hayır	Hayır	Sağlamıyor	Tabidir
1/1 – 31/12 2027	Hayır	Hayır	Evet	Sağlamıyor	Tabidir
1/1 – 31/12 2028	Evet	Hayır	Evet	Sağlıyor	Tabi değildir

📌 Önemli Notlar:

En az iki eşik kriteri (aktif büyüklüğü, net satış, çalışan sayısı) sağlayan firmalar, belirtilen yıllarda değerlendirmeye alınır.
%20 veya daha fazla düşüş olması durumunda, bir sonraki dönemde kapsam dışı kalınabilir.
Zorunlu kapsamdan çıkan firmalar her yıl yeniden değerlendirmeye tabi olur.
Kriterlerden herhangi ikisini karşılamak, ilgili yıl için sürdürülebilirlik raporlaması yükümlülüğünü doğurur.

Beklentiler ve Öneriler

Kurumsal kapasite artırılmalı: Şirketler, ESG departmanları oluşturmalı.
Dijital altyapı güçlendirilmeli: Veri toplama ve analiz için teknoloji yatırımları şart.
Eğitim ve danışmanlık alınmalı: Uyum süreci profesyonel destekle yürütülmeli.

16 Temmuz 2025 tarihli Kurul Kararı, sadece bir yasal düzenleme değil; aynı zamanda şirketlerin “yarının ekonomisi”ne hazırlanması için bir davettir. Bu dönüşüm, şeffaflık, hesap verebilirlik ve çevresel sorumluluk temelinde ilerledikçe, hem firmalar hem ülke ekonomisi daha dirençli hale gelecektir.

Erol TAŞDELEN – Ekonomist

Resmi Gazete: SURDURURLEBILIRLIK RG 16 07 2025

Görüntülenme: 7706

Okumaya devam et