Sürdürülebilirlik karmaşık yeni gereksinimler
Çimento tesisleri sera gazlarının başlıca yayıcıları arasındadır. Ancak Rüdersdorf‘taki tesis, küresel olarak aktif olan Cemex Group‘un örnek projesi olacak. Sera gazı emisyonlarını önemli ölçüde azaltmak için üretimi kademeli olarak dönüştürülmesi planlanıyor.
Cemex, ilk adımda sera gazı emisyonlarının yaklaşık yüzde beşini azaltabilmek için sadece pilot safhaya 200 milyon avro yatırım yapmayı bekliyor. Cemex Almanya’nın başkanı Rüdiger Kuhn bunun için devlet fonlarına güveniyor. “Onlar olmadan bunu tek başımıza başaramayız.” diyor. Çünkü bu, gerçek temel işle çok az ilgisi olan süreçlerle ilgilidir. Kuhn, “Elektrolizden bahsediyoruz, sentetik yakıtlardan ve yakıtlardan bahsediyoruz.” dedi.
Çelik endüstrisi hidrojene geçmeli
Çelik sektöründe de durum benzer. Orada, kok kömürle ateşlenen geleneksel patlama fırınlarının yerini hidrojenle çalışan doğrudan azaltma tesisleri almalıdır. Thyssenkrupp ve Salzgitter AG, 2050’ye kadar büyük ölçüde iklim nötr üretim yapmak istediklerini belirtiyorlar – ancak çelik endüstrisi milyar dolarlık dönüşüme devletin katılması gerektiğini vurguluyor.
Prensip olarak, çoğu taraf bunu yapmaya isteklidir. Seçim kampanyasında, Birlik’ten SPD’ye ve FDP’den Yeşiller’e, endüstrinin Almanya’da kalması için iklim dostu dönüşümde desteklenmesi gerektiği söyleniyor.
Hükümet finansman programlarını ifade eder
CDU’dan Ekonomi Bakanı Peter Altmaier, zaten kabul edilmiş olan finansman programlarına atıfta bulunuyor. “Almanya’daki modern iklim nötr hidrojen teknolojilerini bulmak için çelik endüstrisi için iki milyar avro da dahil olmak üzere toplam sekiz milyar avroluk bir kullanıma sunduk.” Şirketler, iklimden bağımsız bir şekilde üretim yapabilecekleri koşulları keşfetme sürecindeler. Altmaier ARD capital stüdyosuna verdiği röportajda, “biz Devlet olarak bu değişimin gerçekleşebilmesi için yardım sağlamaya hazırız,” diyor.
FDP, bu tür iklim yatırımlarını hızlandırmak için bunların daha vergi çekici hale getirilmesi çağrısında bulunuyor. Örneğin, tam amortisman sadece iki yıl sonra mümkün olmalıdır – ve sadece on yıl sonra değil. Sol, örneğin hidrojen teknolojilerini teşvik etmek için daha isteksizdir. Sübvansiyonları, bitkilerin orantılı olarak kamuya açık olarak işletilmesine bağlı hale getirmek istiyor. AfD hidrojen ekonomisinin teşvik edilmesini reddediyor. Sanayi konumunun bir bütün olarak iklim politikasıyla zayıflayacağından korkuyor.
Rekabet dezavantajı olarak iklim koruma önlemleri
Açık olan bir şey var: Endüstrinin iklim dostu dönüşümü henüz emekleyiş aşamasında. Bu sadece başlangıç finansmanındaki milyarların daha fazla olmasıyla ilgili değil, aynı zamanda iklim nötr çelik veya çimentonun öngörülebilir gelecekte geleneksel çelikten daha pahalı olması muhtemel olan sorunla da ilgilidir – küresel pazarlarda rekabetçi bir dezavantaj.
Bu nedenle tartışmada, AB Komisyonu tarafından da önerilen sözde bir sınır düzenlemesi yer alıyor. Örneğin Çin, ABD veya Hindistan‘dan gelen geleneksel çelik, bir tür iklim vergisine tabi olacaktır. Ancak, bu ticaret çatışmalarına yol açabilir.
Spd şansölye adayı Olaf Scholz bu nedenle adil rekabet koşulları yaratmak için uluslararası anlaşmalar için çabalıyor. “Hepimiz bir şey yaparsak, bir tür iklim kulübü kurmak için güçlerimizi birleştirebiliriz” diyor. Scholz, işbirliği yapmak ve öncülük etmek için yeniden inşa etmeye istekli devletlere güveniyor ve bunun için kesinlikle fırsatlar görüyor. Scholz’a göre, yeni ABD yönetimiyle birlikte böyle bir iklim kulübü daha olası hale geldi. Çin’de de hareketlilik var. Federal Maliye Bakanı, “Bir iklim kulübünün mümkün olduğuna inanıyorum,” diyor.
Teşvik olarak fark için CO2 sözleşmeleri
Başka bir kavram, fark için CO2 sözleşmeleri olarak adlandırılır. Çalıştırma maliyetlerine yöneliktirler. Bu şekilde, devlet özellikle iklim değişikliğine büyük yatırım yapan sanayi şirketlerinin ürünleri için bir tür fiyat garantisi sağlayacaktır. Bir pilot proje olarak, Federal Çevre Bakanlığı çelik veya çimento endüstrisi için bu tür sözleşmeleri zaten yayınladı – on yıllık bir süre. İklim koruması nedeniyle daha yüksek işletme maliyetleri bu şekilde sübvanse edilecektir.
Özellikle Yeşiller fark için bu tür sözleşmelere güveniyor. Ekonomi politikası grubunun sözcüsü Katharina Dröge, şirketlerin sadece on yıl içinde değil, şimdi de değişmeleri gerektiğini söylüyor. “Bu yüzden, yeni teknolojiler eski fosil yakıtlara kıyasla henüz rekabetçi olmadığı sürece bunu teşvik eden politika araçlarına ihtiyaçları var.” Dröge’ye göre, şirketler böylece planlama güvenliğine sahip olacak.
Endüstriyi büyük bir zorluk olarak güçlendirme
Bir konuda geniş bir anlaşma var: endüstriyi iklim korumasına dönüştürmek iş ve siyaset için büyük bir zorluktur. Şirketler için birkaç soru ortaya çıkıyor: Örneğin hidrojen ekonomisinde yeni, iklim dostu teknolojiler aslında büyük ölçekte ne kadar hızlı kullanılabilir – ve ne zaman rekabetçiler? İhtiyaç duyulan muazzam miktardaki ek yeşil elektrik nereden geliyor? Peki teknolojik geçiş şirketler için nasıl bir ödeme yapabilir?
Siyasiler bir yandan sanayi konumunu koruma ve modernize etme, diğer yandan kalıcı sübvansiyon sistemi oluşturmama zorluğuyla karşı karşıyalar. Rüdersdorf’taki Cemex, 2030 yılına kadar kapsamlı iklim tarafsızlığının mümkün olduğuna inanıyor, ancak bu önemli ölçüde daha yüksek yatırımlar gerektiriyor. Cemex’e göre, öngörülebilir gelecekte en büyük sorun hidrojene dönüşüm için yeterli yenilenebilir enerjinin sağlanması. Yeni başlayan pilot aşamanın başlaması için, şimdi Çevre Bakanlığı’ndan ilk finansman kararları için umut ediliyor.
Kaynak : tagesschau